Hikaye : sevmeyen – sevilmeyen kız
ben, erkek arkadaşımla arkadaşlarım vasıtasıyla tanışmıştım,aslında tam istediğim gibi bir insandı.arkadaşlarla her gittiğim yere o da geliyordu, mevkiside vardı, bu ilşkiye ben sevmeden istemeden başladım,ilk iki hafta iiyi güzeldi o çalışıyordu akşamdan akşama görüyoduk birbirimizi baen hiç görüşmüyoduk , görüştüğümüzdede hep yanımızda arkadaşlar oluyordu,ben bu ilşkiyi akadaşlarının yanında değil tek başımıza yaşamak istiyodum,onu tanımak, inanmak,güvenmek istiyodum ama olmadı soğudum,çok iyi bir insandı kimsyi incitmeyen bir insan ama olmayınca olmuyor işte,bende onu istemediğimi anladım ama ayrılmak isteyen ben olmak istemedim onun benden ayrılmasını sağladım ve ayrıldık ama ondan sonra onun gibiisni bulamadım o yüzden ben gerçek aşkın var olduğuna inamıyorum gerçek mutluluk gerçek aşk bence karşılıklı güven ve saygı içinde olur size dğer verene sizde değer o zaman gerçekten mutlu olacaksınız;ona dönmek istiyorum ama dönemiyorum, siz siz olun size değer verenin kıymetini bilin yaşadığınız günlerin kıymetini bilin
sen soğudun die çocuğu kendinden soğutmşsn ama onu tanımaya anlamaya çalışsaydın onu sevebilrdn bence sen gerçek aşka kendin yüznden inanmıyorsun onu soğtcana onu sevemeyi denemeliydn arkdşlarnz olmadn görüşme teklif etmeliydn tüm bunları yapablrdn çünkü sevgiln yanında ama bazı insanlar yapamıo çünkü sevdikleri insanlar uzakta oluo.sen sevgnn kıymetini bilmemişsn…
cok güzel yazmissin
Bravo Güzel olmuş ellerinize Saglık Ama Daha Kapsamlı Yapmalısınız Bence